اختلاف نظر والدین در تربیت فرزندان

برخی اوقات پدر و مادر در تربیت کودک خود دچار اختلاف سلیقه می شوند. این موضوع بر روی رفتار کودک نیز تاثیر عمیقی می گذارد. طبق بررسی‌ها مشخص شده که نحوه تربیت کودک عمده ترین عامل اختلاف بین زن و شوهر است. این موضوع سابقه طولانی دارد و کاملاً طبیعی است زیرا به طور طبیعی مادر مسائل را به صورت احساسی ارزیابی می‌کند و پدر با منطق با کودک برخورد می‌کند. اما مشکل زمانی رخ می دهد که آنان درباره مسائل بدیهی در تربیت کودک اختلاف نظر پیدا کند و اگر دامنه این تعارض بالا بگیرد باعث می شود کودک در مقابل توصیه‌های پدر و مادر دچار تردید شود.

همه ما تصویر کودک سردرگمی که در ایراد گرفتن های پدر همزمان با حمایت مادر در آن واحد گیر افتاده را در ذهن داریم. چنین کودکی در اندک زمانی تصمیم می‌گیرد به گفته‌های هیچ یک از والدین خود احترام نگذارد و اهمیتی ندهد.

اگر بپذیریم زن و مرد پس از ازدواج باید نقاط ضعف خود را با توسل به توانایی های طرف مقابل را  رفع کنند نمی توانیم از تأثیر سوء ناهماهنگی و تضاد شیوه‌های رفتاری آنان در خانواده غافل شویم. به عبارت دیگر هرقدر پدر و مادر در جهت تکامل یکدیگر قدم بردارند و در این جهت  تلاش کنند ، طبیعی است که فرزندشان کاملتر خواهد بود و به عکس.  هر قدر آنها در جهت تحقیر ، تضاد و سرزنش یکدیگر رفتار کنند ضمن تاثیر پذیرفتن از آثار سوء این رفتارها در زندگی زناشویی و سلامت روانی خود ، فرزند آنها می‌تواند از خودشان ناقص تر باشد زیرا پدر و مادر از کمال فاصله بیشتری دارند و در جهت رسیدن به کمال گام بر نداشتند.

حتی در بهترین ازدواج‌ها هم زن و مرد بر سر تربیت بچه‌ها و شناساندن خوب و بد به آنها با یکدیگر اختلاف دارند. وقتی شما و همسرتان در رابطه با تعلیم و تربیت فرزندانتان اختلاف داشته باشید ، چه باید بکنید در این مقاله کلینیک مشاوره موفقیت قصد دارد .‌نظرات روانشناس بالینی را برایتان عنوان کند تا بفهمید که چطور می توانید این اختلافات را به توافق تبدیل کنید.

 حق با کیست ؟

بسیاری از افراد در جلسات  مشاور ، انواع کتاب ، جلسات آموزشی ، جلسات پرسش و پاسخ و برنامه‌های تلویزیونی به دنبال راه حلی برای پایان دادن به این اختلاف نظر همیشگی هستند. اما واقعاً حق با کیست؟

یکی از اتفاقاتی که معمولاً می‌افتد این است که فرزندان اختلاف بین پدر و مادر را خیلی زودتر از آنچه باور کنید کشف می‌کنند. متوجه می‌شوند که در برابر چه رفتار هایی که از آنها سر می‌زند پدر و مادر در دو جبهه مخالف هم می ایستند و مشغول بحث و  نزاع می شوند. وقتی دو جبهه شکل گرفت ، هر دو طرف دیگر فقط به  بردن فکر می‌کند. بنابراین حاضراست هر کاری انجام دهد تا ثابت کند حق با اوست.

 برنده شدن به قیمت باج دادن

وقتی من بخواهم به هر قیمتی جبهه‌ی خودم را نگه دارم ، ممکن است بدون اینکه خودم متوجه شوم ،  باج های بدهم. ممکن است برای اینکه فرزندم را در جبهه ی خودم نگه دارم و به طرف مقابل  ، پدرش یا مادرش  ثابت کنم که فرزندم هم طرف من است هر بهایی را بپردازم.

در این شرایط کودکان خیلی زود یاد می گیرند که اگر می خواهند چیزی به دست بیاورند ، بهتر است والدین در یک جبهه نباشند. آن وقت بود طرف کسی را می‌گیرد که خواسته او را برآورده کند. فکر نکنید این کاربر جنسی است ، در واقع کودک  این کار را  عمدا انجام نمی دهد. در فضای خانه این راه را برای برآورده کردن خواسته هایش یاد گرفته است. امکان دیگری برای یاد گرفتن یک راه بهتر نداشته و خود والدین همیشه همین راه را جلوی پایش گذاشته‌اند.

 چه باید کرد ؟

حالا که عواقب ناهماهنگی بین شیوه های تربیتی پدر و مادر را دانستید بهتر است راهکارهای بهتر هماهنگ شدن را هم بیاموزید مراجعه به یک مشاوره خوب در اصفهان می تواند شما را در این زمینه یاری دهد.

۱- تربیت فرزند و نفع او را از باقی موارد جدا کنید:

معمولاً اولین قدم این است که اصلاً والدین بخواهند به این هماهنگی برسند. گاهی لجبازی ها و خشم هایی که بر سر موضوعات دیگر دارند روی تربیت فرزند تاثیر می‌گذارد. وقتی من زورم به خانواده همسرم نرسد ، می توانم فرزندم را علیه آنها بار بیاورم. بنابراین اول باید خشمی را که از موضوعات دیگر مانده و رقابت جویی خودمان را از تربیت فرزند جدا کنیم.

۲- انتظار شما چیست ؟

باید ببینیم که اصلاً هر کدام از والدین واقعا چه می‌خواهند و چه انتظاری دارند ؟ یک برگه سفید بردارید و کل انتظارات خود را بنویسید. حالا همه لیست خود را بخوانید و بسنجید چقدر عینی نوشته اید. عینی یعنی اینکه دقیق ، جزئی ، عملیاتی و روشن باشد.

۳- لیست خود را دوباره به طور عینی و جزئی بنویسید:

مثلاً کتاب‌هایش را در اتاق خودش روی قفسه کتابها بگذارد. اسباب بازی هایش را بعد از بازی در سبد کنار تختش بریزد. قرار نیست همیشه مادر بگذرد یا  پدر کوتاه بیاید ، از استدلالهایی استفاده نکنید که اوضاع را بدتر می کند  ، مثل اینکه چون مادر بیشتر وقت ها در خانه است حق بیشتری در تربیت فرزند دارد یا پدر چون مسئول فرزند است ، باید تعیین کننده باشد. سعی کنید یکدیگر را درک کنید.

۴- یک لیست مشترک بنویسید:

حالا لیست ها را کنار هم بگذارید و مقایسه کنید. موارد مشترک را علامت بزنید و قوانینی که هر دو بر سر آنها  توافق وجود دارید. بعد به سراغ مواردی بروید که با هم اختلاف نظر دارید. کدام  را باید انتخاب کرده ؟

نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که هر دو به یک اندازه در تربیت فرزندتان حق دارید. دختر یا پسر شما ، همان قدر فرزند شما است که فرزند همسرتان. با این دید که ببینید ، شاید به نظر طرف مقابل تان ، هر قدر هم که مخالف اعتقاد شما باشد ، بیشتر احترام بگذارد و آن را به عنوان خواسته همسری که به اندازه شما حق دارد بیشتر بپذیرد. سعی کنید به یک راه حل میانه برسید. مادر قدری از معیارهای سختگیرانه اش کوتاه بیاید و  پدرهم قبول کند که قدری از محدودیت قائل شود.